| |
Roman kahramanı Siddhartha, tıpkı Buddha gibi bir prenstir. Gerçek bilgiye ulaşmak için babasının uzun süreli direnişine aldırmayarak sarayını, gençliğini ve ailesini geride bırakarak ormanlara çekilir. Gezgin bir dilenci olarak yaşamını sürdürdüğü uzun bir dönemin ardından Buddha ile karşılaşır ve aralarında uzunca bir sohbet geçer. Buddha ona, Budizm'in içrek yapısını ve felsefi derinliğini anlatır. Uzun meditasyon denemelerinden sonra aradığını tam olarak bulamamanın verdiği bıkkınlıkla hedefine götürecek aracı değiştirerek bir kente yerleşir ve ticaretle uğraşmaya başlar. İleri yaşlarında içindeki boşluğun baskısıyla birlikte yaşadığı kadını, varlığını henüz bilmediği çocuğunu ve edinmiş olduğu tüm servetini geride bırakarak yeniden kaçınık yaşama geri döner.
Siddharta daha sonra bir ırmağın kıyısında kayıkçılık yapan -insanları ufak bir para karşılığında karşıdan karşıya geçiren- yoksul bir kayıkçı olan Vasudeva'nın yanına yerleşir. Vasudeva Siddharta'ya gerçek bilgiye ve aydınlanmaya ulaşabilmesi için klavuzluk edecektir. Romanın sonunda Siddharta ırmakta gerçek bilgiyi bulur ve aydınlanır. Romanda açıklanmaz ama Vasudeva, Sanskritçe'de "ırmak tanrısı" anlamına gelmektedir.
S:103) Neden bir Brahman olarak, neden bir çileci olarak Ben'le savaşından sonuç alamadığını şimdi seziyordu Siddharta ... Kibirden hiçbirşey görememişti gözü, herzaman herkesten akıllı, herkesten gayretli biri, her zaman herkesten bir adım ileride, her zaman bilen, her zaman ruhani biri, her zaman bir rahip bir bilge olmuştu.Ben'i işte bu rahipliğin, bu kibrin, bu ruhaniliğin içine girip sinmiş, burada bir güzel yuvalanmış, burada palazlanıp büyümüş, oysa kendisi oruç tutarak, çile çekerek bu Ben'i öldürdüğünü sanmıştı.Şimdi bunu görüyor, hiçbir öğretmenin kendisini esenliğe kavuşturamayacağını söyleyen gizli sesin haklı olduğunu görüyordu.İçindeki rahibin ölmesi için dünyaya açılması gerekmişti.Zevk ve güç, kadın ve para peşinde koşarak kendini yitirmesi, bir tacir, kumarbaz, ayyaş ve açgözlü biri olması gerekmişti...acı bir umarsızlığa gelip dayanamayıncaya kadar katlanması gerekmişti.Ve zevkperest Siddharta ölmüş, uykudan yeni bir Siddharta uyanıp gözlerini açmıştı.Bu Siddharta da günün birinde yaşlanacak , o da günün birinde ölüp gidecekti, ölümlüydü Siddharta, tüm nesneler ölümlüydü.
|
|